იარაღი, 1,5 მეტრის კეტზე წამოცმული ვიწრო (5-7სმ.-ის) გრძელპირიანი (20-25სმ.-ის) თოხით. ამ გვიანობისას გამოიყენებოდა ფურნის გამოსახვეტად (ნახშირ-ნაკვერჩხლიანის გამოყრა), საფიქრებელია, რომ ესეც, თოხის მსგავსად, ადრე სამიწათმოქმედო იარაღი იყო (გვიანაც, ვისაც ხაჩარკეტი არ აქვს, ფურნის გამოსაწმენდად თოხს იყენებს).
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.