ხეშვა

1. (მოზვრების, კვიცის) ხედვნა, გეშვა.
    

   „მოზვრებ ხეშამდა“.

2. ტყავის მოქნა, გამოყვანა.
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.