ბაჯბაჯურა

1. ბაჯბაჯით მოსიარულე ადამიანი (უფრო დაბალი ტანის ადამიანზე იტყვიან).
    

   „ერთი ვერ უყურამ ამ ბაჯბაჯურას, ამასაც კაცებში მოაქ თავი!“

2. წარმოდგენით: ავი სული, რომელიც მძინარე ადამიანს გულზე დააწვება და მოსვენებას არ აძლევს, ძილში აწვალებს.
    

   „წუხელ წყალზე გადმოვიარე, თურმე ბაჯბაჯურა წამამყოლოდა, რო დავიძინე, გულზე დამაწვა და კინაღამ დამახრჩო“.

   See also: ბაჯაჯღურა, უჯმაჯური
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.