ბოღოზი

1. Turk.
   მუცელი ჭამას რომ ეტანება.
   ბოღოზიანი – მჭამელი, ღორმუცელა.
   აბოღოზება – ჭამით გატაცება, ჭამის მოყვარულობა.
    

   „თავი ბოღოზმა იტანა ის უბედური“.

   „ბოღოზიანი კაცია, რამთენიც მიუტანო, შესჭამს“.

   „მუცელი არ’ნა აიბოღოზო კაცმა“.

2. ღარის, ქვევრის, წისქვილის ქვემოთი, სადაც ბორბალი ტრიალებს, შიდა არე.
    

   „ჩვენ წისქვილ ისრეთი ბოღოზი აქს, რო კაციც გაიმართება შიგ“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.