დედანი, ურმის უმთავრესი ნაწილი, ხელნები კოფო-გიარებით შეკრული, ჭალებითა და თარებით ან უამათოდ, ღერძ-გოგრების გარეშე.
ორ განსხვავებულ გარემოს შორის მოქცეული (მაღლობებს შორის ვაკე ან თუნდაც მოხნულთა შორის მოუხნავი) ადგილი.
„წადი, შვილო ის უბე რო რო დაგვრჩა გამოხანი ბარეღამ.“
სახვნელი იარაღების (გუთანი, კავი) ლვირსა და კბილს შორისი.
ურმის ხელნებს შორისი, სადაც ღერძია გაყრილი.
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
to main page 
top of page