ხასი

1. შეურეველი, წმინდა, სუფთა.
    

   „ეს ხასი ოქროა, სულ სუფთა“.

   „ხასი ვერცხლის ბეჭედი მქონდა“.

2. კეთილი, კარგი, ლამაზი.
    

   „თვალათ ნასია, მარა გულათ ხასია“. (ხალხური)

   See also: გულხასი
3. რომ იწელება, არაფაცრი (ფისი, ყველი) რაც კი ცეცხლზე შეთბობით იწელება ხასს უძახიან.
4. ძვირფასი, აბრეშუმის ქსოვილი.
    

   „მდიდრის ცოლი იყო. სუ ხასი ფარჩის ტანთა ეცვა“.

   See also: ხამი
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.