მურჯახეთის „ძიქუასთან“ მეორე მონოლითი. ურძეო ქალები, რძე რომ მოეყენებინათ, ძიქუასთან ერთად ერბოს წასმითა და სანთლების დანთებით მუხლმოყრილნი შესთხოვდნენ: „შენ მადლიანი ხარ, ღმერთ სთხვიე და დაგალალავა, ჩვენც შეგვისრულე სათხოვარი, იმის ძმა ხარ (იგულისხმება ძიქუას) და რძე მოგვეციო.“ ლალიასთან კაცებიც მიდიან, (ვისაც შვილი არ უჩნდება ან არ რჩება) და შვილის გაჩენასა და შერჩენას სთხოვენ.