დაძვრა

1. სხვასთან ერთად იხმარება „გამოძვრა“-ს მნიშვნელობითაც.
    

   „ურემ გოგორა დაძვრა“.

2. ადგილიდან გადანაცვლება, გაქცევა.
    

   „ამოდენა ქვა როგო დაძრა“. „მაგ ერთმა ბიჭმა ხუთივე დასძრა“.

   See also: გაძვრომ-გამოძრომა, დასძრა
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.