ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginჯავახური ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ
და დგ დე დვ დი დო დრ დუ დღ
დაა დაბ დაგ დად დაე დავ დაზ დათ დაი დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ
Suggest a term Print version

დაგალვა, დაგლა

დახრა, გახეხვა, გაფხეკვა, რაიმე მაგარი საგნის დაწოლით ხელის დაბეჟვა.
დაგალილი//დაგლილი – გახეხილ//დაბეჟილი.
ეს სიტყვა ნახმარი აქვს დავით აღმაშენებლის ისტორიკოსს (შემდეგ ჟამთააღმწერელსაც): „მოხედნა უფალმა რისხვითა და შეძრა ქუეყანა საფუძველითურთ, ესეოდენ სასტიკად, ვიდრემდის მთანი მაღალნი და კლდენი მყარნი დაიგალნეს“. (ქართლის ცხოვრება, I, ს. ყაუხჩიშვილის რედაქციით, გვ. 323.)
 
„ცუდი უღელია, ხარ კისერი დააგალა“.
„ქალამნები მიჭერენ და ფეხები ერთიან დამაგალეს“.
„მეტიმეტი წყლი ზიდვით ჭაკულისაგან მხრები მაქ დაგლილი“.
See also: დაებებრა, ჭაკული
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9