დაგება

1. რაიმეზე: ჩამოცმა, ჩასობა.
    

   „მაღლიდან ჩამოვარდა და კიღამ ურმი ჭალზე დაეგო“.

   „ფეხი ორთითზე დააგო“.

2. ძირს: დაფენა, გაშლა.
    

   „ამ მოსასპობს რა უქნია ეს დაურხევია ხე და ვაშლი ერთიან ძირ დაუგია!“

   „სეტყვას ისრე დაუგია ყანევი, რო იმას რაღა ააყენამს!“

3. იარაღის ტარის, ხმლის ვადის, კოტის გაკეთება. ტარდაგებული – ტარგაკეთებული. (გრ. ბერიძე)
    

   „ვეფხისტყაოსანში“ იხმარება ამავე მნიშვნელობით: „დავაგნეთ ხმალთა კოტანი...“ (სტრ. 1387.3.)

   „ხელი ხმალსა დამიგია...“ (სტრ. 443.4)

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.