ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginჯავახური ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ
აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ
ანა ანდ ანთ ანი ანყ ანძ ანჯ
Suggest a term Print version

ანაგული

გაჩეჩვის დროს საჩეჩლის კბილებში დარჩენილი მოკლებეწვა მატყლი, დაბალი ხარისხის (მატყლს, რომ ჩეჩავენ, პირველად გრძელი მოსდევს ხელს, ამას წვერს ეძახიან. ეს არის მაღალი ხარისხის. შემდეგ, მოკლე, რბილი ბეწვი რჩება, ამას ანაგული ჰქვია).
 
„ნართი, რო აღარ მეყო, ბოლოში ანაგულის ნართით მოვაქსვიე“.
See also: ნაგული, წვერი
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9