(გუთნის, ჯილღის, კავის) ხვნის დროს კვალისაკენ გადაწევა, რომ ვიწრო ველი წაიღოს.
- „გუთან პატრა დაუკვალე, ხო ხედამ მაგხელა ველ ვერ წემს“.
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.