დარეკება

1. დაბლა ჩარეკვა (პირუტყვის).
    

   „ზეიდან მოუარე ერთი და დაირეკე (დაირეკიე) ეგ ცხვარი!“

2. გარეკვა, გაქცევა (გააქცია).
    

   „სუყველა ჯოხით დაირეკა“.

   „რაც ცხვარი იყო დაირეკა და წაიყვანა“.

3. ჩქარ-ჩქარა დარტყმა, ცემა.
    

   „საწყალ ბიჭ ისრე დაარეკა, რო თვალი არ აახელინა“.

   „ცული დაარეკა და ხელაჩი მოჭრა ხე“.

   See also: მიარეკა
4. ზედიზედ მიდევნებული, ჩქარი ლაპარაკი.
    

   „დაარეკა, ნელა თქვი, გაიგოს კაცმა“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.