ადრე მჭედლები საჭრელ-საკვეთ იარაღებსაც (ცული, ნაჯახი, სახნისი, საკვეთი) რკინისას ამზადებდნენ. პირზე, გამძლე და ბასრი რომ ყოფილიყო, ფოლადის ნაჭერს შეადუღებდნენ. ამას ფოლადის დადებას უძახოდნენ.
„სახნისს პირი მოცვდა და ფოლადი დავადებინე“.
fig.
განმტკიცება, სიმაგრის მიცემა.
„რა უნდილი ბიჭია, ამას თავი შობლებმა ცოტა ფოლადი ვერ დაადეს?!“