ქოჩი

1. შექოჩებული, შეურჩევლად შეკრებილი: ხალხი, ჯარი.
    

   „მანამ ქემალისტების ჯარი შემოვიდოდა, აქვე ჩვენი თათრების ქოჩი იყო, რო გვსეოდა.“

   „დღეობაზე დიდ-პატარის, ქალ-კაცის ქოჩი მოგვესია.“

2. ბარგი-ბარხანა, საქონებელი მსხვილ-წვრილმანი ერთად.
    

   „წავიდა და თავისი ქოჩიც წაიღო, რაღას მოვა.“

   See also: დაქოჩება, მოქოჩება
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.