დაძმუძვნა

1. შეჭმა, დაღმურძვლა
    

   „ამთენი ხორცი ისრე დაუძმურძნია, რო ერთი ფიჩხიც არ დაუტოვებია“.

2. ჭიდაობისას: დაბუბვნა, დაჭმუჭვნა, დაბელვა.
    

   „რო ჭიდაობდნენ, ვასომ ისე დაძმუძნა, რო კინაღამ ძვლებში დაამტვრია“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.