მშობიარებიდან მეორმოცე დღეს ქალი წყალს გადაივლებდა ტანზე. გაიბანებოდა და ამის შემდეგ ჰქონდა უფლება სახლიდან გარეთ (მეზობლისას თუ სხვაგან) გასულიყო.
- „ორმოცი რო შეუთავდებოდა, ადრე ადგებოდა ქალი, ტანზე ორმოცის წყალს გადაივლებოდა, მერე წყალზე წავიდოდა და წყალ მოიტანადა, იმით დანამამდა აკვანს, თვითონაც დალემდა. ამი მერე მელოგინობიდან თავისუფლდებოდა, ბებიასაც ახს ამი მერე უხდიდნენ.“
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.