თავმოდგმული

1. პირს ზემოთ გავსებული, მრგვალად რომ გადაეფინება.
    

   „ერთი დიდი საფლი ფქვილი თავმოდგმული გამამეტანა“.

   „ეს ურემი ისეა თავმოდგმული, რო მეტი აღარ დაედება.“

2. ბუნული, ძირი თავმომრგვალუბული, რომ წყალი არ ჩავიდეს.
   See also: თავის მოდგმა
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.