თანამდებობის პირი, რომელსაც მთავრობისაგან განსაკუთრებული რწმუნებები აქვს მინიჭებული.
საბჭოთა არმიაში (1935-1942 წწ. პერიოდში): სამხედრო-პოლიტიკური მუშაკების პერსონალური წოდებულება.
- სამხედრო კ. - 1) პირი, რომელიც სათავეში უდგას სამხედრო კომისარიატს. 2) საბჭოთა არმიაში სხვადასხვა დროს (1918-1942 წწ. პერიოდში): პირი, რომელიც აღჭურვილი იყო პარტიისა და საბჭოთა მთავრობის რწმუნებით და სამხედრო ნაწილის მეთაურთან ერთად პასუხს აგებდა ნაწილის ბრძოლისუნარიანობასა და პოლიტიკურ მდგომარეობაზე. ბატალიონის (პოლკის და სხვ.).
სახალხო კ. - საბჭოთა კავშირის ან მოკავშირე რესპუბლიკის მთავრობის წევრი, რომელიც სათავეში ედგა ერთ-ერთ სახალხო კომისარიატს (1946 წლიდან ეწოდება მინისტრი).
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი