1. თეორიის, მეცნიერების მოწყვეტა პრაქტიკისაგან, ხალხის საარსებო საჭიროებათაგან;
2.ხელოვ. მიმართულება (მე-16 – მე-19 საუკ.), რომელიც მოითხოვდა ანტიკური (კლასიკური) ნიმუშების ბრმად მიბაძვას და ცდილობდა დაემკვიდრებინა შემოქმედების ურყევი კანონები.
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი