"შუა" და "ლექსი"
1. ლექსი, რომელშიც თითოეული ტაეპის შუა ასოებისაგან (ზევიდან ქვევით) გამოდის სიტყვა ან ფრაზა.
2. ლექსი, რომლის ტაეპებში ჩართული სიტყვები ქმნის დამოუკიდებელ ლექსს (ასეთია, მაგ., ა. აბაშელის „ზამბახის ფოთლები“).
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.