ოდა

1. Gk. ōdē
   1. ძველ ბერძნებში: საზეიმო ლირიკული ლექსი, რომელსაც გუნდი ასრულებდა;
   2. სახოტბო ლექსი, რომელშიც შექებულია რომელიმე ისტორიული ამბავი ან პირი.
   Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
2. ანტიკურ პოეზიასა და მუსიკაში საზეიმო საგუნდო სიმღერა, როგორც წესი, ზეაწეული, სადიდებელი ხასიათის. ეძღვნებოდა რომელიმე ღირსშესანიშნავ მოვლენას ან პიროვნებას. გამოიყენება პროფესიულ მუსიკაშიც. ბეთჰოვენმა მეცხრე სიმფონიის ფინალში გამოიყენა მუსიკალური თემა, შთაგონებული შილერის ოდით «სიხარულისადმი».
   Source: ხელოვნების ენციკლოპედიური ლექსიკონი