1.გეოდ. მიწაში ან შენობის კედელში დამაგრებული ნიშანი იმ წერტილის აღსანიშნავად, რომლის სიმაღლე ზღვის დონიდან განსაზღვრულია ნიველირების გზით.
2.სამხ. დამხმარე წერტილი (მიწაზე ან ჰაერში), რომელსაც იყენებენ საარტილერიო ცეცხლის დასამიზნებლად იმისათვის, რომ შემდეგში ცეცხლი უშუალოდ მიზანზე გადაიტანონ.
Source: ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1989. - 600გვ. ; 16სმ.. - სახელთა საძიებელი: გვ. 63-68. - 5მ., 10000ც.[MFN: 2749]