1. კრებაზე და მისთ. ორატორისათვის ადგილიდან მიცემული მოკლე შენიშვნა; შეპასუხება, წამოძახილი.
2.თეატრ. ფრაზის დაბოლოება, მოქმედი პირის ბოლო სიტყვები, რომელთა შემდეგაც ლაპარაკს იწყებს მეორე მოქმედი პირი.
3.სამართ. ერთი მხარის მიერ შეკამათება მეორესთან სასამართლო პროცესზე.
4.მუს. მუსიკალური ფრაზის გამეორება სხვა ხმით ან სხვა ტონალობით.
5. სახვით ხელოვნებაში: მხატვრული ნაწარმოების საავტორო პირი, რომელიც ორიგინალისაგან ზომით განსხვავდება.
Source: ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1989. - 600გვ. ; 16სმ.. - სახელთა საძიებელი: გვ. 63-68. - 5მ., 10000ც.[MFN: 2749]