ქართული ხალხური სიმღერა უძველესი დროიდან მრავალხმიანი იყო, რის შესახებაც გვამცნობს იოანე პეტრიწი (XI ს.), აგრეთვე რუსთაველის, ჩახრუხაძის, შავთელის, ორბელიანის, გურამიშვილის, ბესიკისა და სხვათა ნაწარმოებები. ხმათა რაოდენობა ქართულ ხალხურ სიმღერაში ერთიდან ოთხამდეა, ძირითადად კი სამი (ბანი, მთქმელი, მოძახილი), გვხვდება ხმათა სხვა დასახელებებიც - მაღალი ბანი, კრიმანჭული, შემხმობარი, დამწყები, გამყივანი, წვრილი; შესრულების წესი: მაღალ ხმებს ასრულებს თითო მომღერალი, ბანს - ჯგუფი; არსებობს ორგუნდოვანი მონაცვლეობითი შესრულებაც.
Source: ხელოვნების ენციკლოპედიური ლექსიკონი
to main page 
top of page