ჰორიზონტ-ი [ბერძ. horizōn (horizontos)] – 1. დედამიწის ზედაპირის ნაწილი, რომელსაც გაშლილ ადგილზე ხედავს დამკვირვებლის თვალი; ხაზი, რომლის გაყოლებაზედაც ცა თითქოს დედამიწას ეხება; ცის დასალიერი. 2. (გადატ.). თვალთახედვა. 3. წყლის სიმაღლე (მდინარეში, ტბაში, ზღვაში). 4. ჰორიზონტალური სიბრტყე, რომელიც გადაკვეთს წიაღისეულის საბადოს რაიმე დონეზე.
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი