"წყალობა"
1. ადრინდელ შუა საუკუნეებში დასავლეთ ევროპაში: მიწათმფლობელობის ერთ-ერთი ფორმა; მეფისაგან ან ფეოდალისაგან ნაწყალობევი მიწა გარკვეული (ჩვეულებრივ, სამხედრო) სამსახურისათვის.
2. კათოლიკურ ეკლესიაში: საეკლესიო თანამდებობა და ამასთან დაკავშირებული შემოსავალი.
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი