ბუნჩუკ-ი [თურქ. bunğuk] – 1. ხის ბუნი, რომელსაც ზედა ბოლოზე გამობმული ჰქონდა ცხენის ძუა; ოსმალეთის ფაშების (გენერლების), შემდეგ - პოლონელი და უკრაინელი ჰეტმანებისა და კაზაკთა ატამანების ხელისუფლების სიმბოლო; თუღი. 2. ზოგიერთ სამხედრო ორკესტრში: ხმაურიანი მუსიკალური საკრავი, რომელიც მორთულია ცხენის ძუით.
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი