დორი

1. ზურგის მისაყრდნობელი ბალიში. „ძირს მოფენილი ნოხები დორებით მოზღუდულია“ (რ. ერისთ. „თამარიანი“; 1887 წ; გვ. 48). ოთახში შემოვიდა, საუცხოვო საფენზე დაჯდა, დორზედ მიესვენა“ (ალ. ორბ; იხ. ი. მეუნ. წიგ. „გრიგოლ ორბელიანის ცხოვრება და მოღვაწეობა“).
2. ერთგვარი ფარჩეული. დორი – ზურგის მისაყრდნობელი პატარა ბალიში.
   Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.