
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ქალაქური ლექსიკონი

ფინთი

ცუდი, უვარგისი. იმერ. – გლახა.

„მაგრამ ტკბილი დედა – შვილივით ფინთს კი არრას შვრებოდნენ“ (ბაჩ.). „არ შევუშინდი ფინთ ზამთრის ღამეს“ (ტ. ტაბ., „კოლხ.“, 1911 წ., № 57).
„თუ მგელი ამომედევნა, ფინთად ავუშლი ბალანსა“ (რ. ერისთ., „ღამის მეხრე...“).
„ძალიან ფინთად გაირყვნა ეგ მგელი“ (ვაჟა, ტ. IV, გვ. 393).

Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.