ფოლორცი

1. მოედანი, განიერი ქუჩა (სომხ. „ფოღოც.“ – ქუჩა), სადაც ხალხი თავს იყრის; გაშლილი ადგილი.
    

   „ქალები გროვდებოდნენ ფოლორცში და ელოდნენ თავიანთ მეგობრებს, ამხანაგებს“ (ა. ყაძბ., „მამის მკვლ.“).

2. ცბიერი, თვალთმაქცი ადამიანი, გ ა ფ ო ლ ო რ ც ე ბ უ ლ ი – სახელგატეხილი, ნაძრახი ქალი. მოედანზე გასული ადამიანი, რომელსაც მოკრძალება დაკარგული აქვს.
   Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.