კონჩოლი

1. სამარხო საჭმელი. ზეთში ჩაჰყრიან ხახვს, ჩაფშვნიან პურს, ძმარსაც დაასხავენ. ეს არის საჭმელი დაბალი ხალხისათვის. გ. ერისთავს აქვს: თუ არ მოყვა ფული ცოლი, უნდა ჭამო ხომ კონჩოლი. „თუ არა აქვს ფული ცოლი, უნდა ჭამოს ხომ კონჩოლი“ (გ. ერისთ. „გაყრა“).
2. ანუ ყიყლიყო პურის ნაჭრების კერძი, კვერცხით და ერბოთი. მთიულეთში – ხარშო (უბრალო საჭმელი).
3. დამბალი პური (ღარიბთა საჭმელი). „რა გაქვს სადილად, დოშის წვენი თუ კონჩოლი?“.
4. წყალში ჩამბალი პური.
5. ძველს ქართლურ პურს ერბოში მოხარშავენ, ხახვს ჩააჭრიან და კვერცხს ჩაახლიან.
   Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.