დაღესტნის სოფ., სადაც იქსოვება მატერია მუქი წითელი ფერისა. „მოდით, ფარჩა ვიყიდოთ, ყუმაშის გამონაჭერი, შევიდეთ, შევეტყუილოთ, თავი ვუჩვენოთ ვაჭარი“ (ხალხ. „ტარიელიანი“). „იავარ იქმნა აგრეთვე, განძი და კუმაში “ („გ. მთაწმ. ენა“, 1946 წ. გვ. 110). „გლახის კაბას თუნდ ოც ალაგას ლაქა ჰქონდეს... ისევ ომას ჩაიცმენ – ფარჩააო, ყურმაშიაო“ („ცისკ. “, 1864 წ. აგვ. გვ. 357).
Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.