ტროტრო

1. (Тротуар) სასეირნო შარაგზა. სწორ სიპ ქვით დაგებული ბულვარი.
2. ტროტუარი. „Здесь и тротро (тротуар) по которому расхаживают все князья до благородные“. (ნ. ბერძენ. მოთხრ. „Иване“ გაზ. „კავკაზის“ მიერ გამოც კრებულში, Пешком, 1857, ст. 331). „ტროტროზე შედგა და უნდოდა დროჟკისთვის დაეძახნა... შენობის წინ ტროტუარზე დიდი ხალხის გროვა იყო“ (ნ. ავალ. თარგ. „თავადის ქალი“, გვ. 175).
   Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.