ჩეჩქი

1. სიმინდის მარცვლებგაცლილი, გაცეხვილი ტაროები.
2. ბლომად. „ფულს დაგიყრით ჩეჩქივითა“ - სიტყვის მასალაა (მიხ. გოგიაშ.). „სეტყვა მიწაზე ჩეჩქივით ჰყრია“ („ივ“., 1890 წ., № 100). „ბრილიანტები ჩეჩქივით ეყარა ჯიბეშიო“ („ივ“., 1886 წ., № 32).
   Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.