სახელი ფალუნს ზმნისა
აყვავილება; აღმოცენება; გაკვირტვა, გაფურჩქვნა, გახარება; აფოთლება
- ზოთონჯიში ვარდიცალო ვართ პირანს დო ვართ ფალუნსჷ: ენგური, გვ. 247 - ზამთრის ვარდივით არც ყვავილობს და არც იზრდება (ხარობს). და ჯიმაში სინწარეს გეგენსჷნი, თექ დოლო ვეფალუნცია: ხალხ. სიბრ., 1, გვ. 34 — სადაც და ძმის სიმწარეს (სიკვდილს) გაიგონებს (გაიგებს), იქ (იმ ადგილას) ბალახი არ ამოვაო. თე სიტყვეფი ჩქიმი გურცუ თეშ ფალჷნდჷ, მუჭოთ ვარდი: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 135 - ეს სიტყვები ჩემს გულში ისე ხარობდა, ვით ვარდი. ქ თეში გოგიფალუდას ისე გეხაროს (წყევლაა). ქ თეში გუუფალუდას სქან მაჭყალს! - ისე გახარებულიყოს (გაფურჩქნილიყოს) შენი მაწყევარი! (წყევლაა). ფალუნს (გოფალუ გაიხარა, გუუფალუ გაუხარია, გახარებულა; გონოფალუე(ნ) გაიხარებდა თურმე) გრდუვ. ხარობს, იფოთლება. აფალუუ(ნ) (გააფალუ გაეფოთლა, გოფალუუ გახარებია, გაჰფოთლია) გრდუვ. ვნებ. ფალუნს ზმნისა - ეფოთლება, უყვავილდება. ოფალაფუანს (ოფალაფუუ ახარებინა, უფალაფუაფუ უხარებინებია, ნოფალაფ{უაფ}უე(ნ) ახარებინებდა თურმე) კაუზ. ფალუნს ზმნისა - ახარებინებს. მაფალარი, მაფალუუ მიმღ. მოქმ. {გა}მზრდელი (მცენარე), {გა}მფურჩქნელი, {გა}მხარებელი. ოფალარი, ოფალუ, ოფალურ-ი მიმღ. ვნებ. მყ. {გა}სახარებელი, {გა}საკვირტი, {გა}საფურჩქნი. გოფალირი, ფალერი მიმღ. ვნებ. წარს. გაფურჩქნული, გახარებული, გაკვირტული. ნაფალა მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ნაფურჩქნი, {გა}ნახარები, {გა}ნაფოთლი. გონაფალუერი მიმღ. ვნებ. წარს. გაფურჩქნის, გახარების, გამოკვირტვის საფასური. {უგუ}ფალუ მიმღ. უარყ. გაუხარელი, გაუზრდელი (მცენარე).
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..