 |
 | |
წარწალი (წარწალ/რს)
წანწალი; გურ. წარწალი მოძრაობა, შრომა (ს. ჟღ., ზანიზ., გვ. 229).
წრიალი, შფოთი, წუხილი; მოუსვენრად ყოფნა; მოძრაობა
- ქარი იწარწალუ - ქარი ქრის (მოძრაობს). ვეწარწალა, მა ქოიჸორქი-და! - არ იშფოთო (იწრიალო), მე თუ გიყვარვარ! დიდაქ ქიდიწარწალუუ, სქუა ვაძირუნი - დედა შეწრიალდა (შეწუხდა), შვილი რომ ვერ ნახა. წარწალანს (იყენ. იწარწალუ იწრიალა, უწარწალინუ უწრიალნია,ნოწარწალუე(ნ) წრიალებდა თურმე) გრდუვ. საშ.- მოქმ. წრიალებს, შფოთავს, მოუსვენრადაა. იწარწალუ(ნ) (იწარწალუ იწრიალა, უწარწალინუ უწრიალია, ნოწარწალ{ინ}უე(ნ) წრიალებდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. წრიალებს, შფოთავს, მოუსვენრად არის; ცივი ქარი ქრის. უწარწალუანს (უწარწალუუ უწრიალა, უწარწალუუ უწრიალია, ნოწარწალუე(ნ) უწრიალებდა თურმე) გრდმ. უწრიალებს, უწუხებს, უშფოთებს (გულს).
See also: გილაწარწალი (გილაწარწალ/რს)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |