ღა ღდ ღე ღვ ღი ღლ ღმ ღო ღრ ღუ ღჷ
ღვა ღვე ღვი ღვლ

ღვარა (ღვარას)

იგივეა, რაც ღორა, - ყვირილი; ბღავილი
 
დუუქუნუნა ნოშოთი დო დუუჭყაფუნა ღვარა: ი. ყიფშ., გვ. 12 - დაუფარავთ ნეშოთი და დაუწყიათ ყვირილი. ღვარუუ, რკიოუ: მ. ხუბ., გვ. 180 - იყვირა, იკივლა. ჩხოულეფი ღვარანცია - ძროხები ბღავისო. ოზეს ქინოღვარანცია დიდაჸვილირი გინი: მასალ., გვ. 59 - ეზოში ბღავისო დედა-მოკლული ხბო. კირდეს ჩხოუ მიკორდ დო თუდო გირინი ღვარანდუა: ა. ცან., გვ. 109 - კლდეზე ძროხა იდგა (იყო მიმდგარი) და ქვევით ვირი ყვიროდაო. ღვარანს (ღვარუუ იყვირა, უღვარუუ უყვირია, ნოღვარუე(ნ) ყვიროდა თურმე) გრდუვ. ბღავის, ყვირის. ოღვარუანს (ოღვარუუ აბღავლა, უღვარუაფუ უბღავლებია, ნოღვარაფუე(ნ) აბღავლებდა თურმე) გრდმ. აყვირებს, აბღავლებს. აღვარე(ნ) (აღვარუ შეძლო ეყვირა, - ნოღვარუე(ნ) შესძლებია ეყვირა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უღვარანს ზმნისა - შეუძლია აყვიროს, აბღავლოს. ოღვარაფუანს (ოღვარაფუუ აბღავლებინა, უღვარაფუაფუ უბღავლებინებია, ნოღვარაფუაფუე(ნ) აბღავლებინებდა თურმე) კაუზ. ღვარანს ზმნისა - აბღავლებინებს, აყვირებინებს. მაღვარალი მიმღ. მოქმ. მყვირალი; მბღავანი. ოღვარალი მიმღ. ვნებ. მყ. საყვირალი; საბღავლი. ნაღვარა მიმღ. ვნებ. წარს. ნაყვირი; ნაბღავლი. ნაღვარუერი მიმღ. ვნებ. წარს. ყვირილის; ბღავილის საფასური.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9