სახელი გუჯუნს ზმნისა ამოვსება (რითიმე ნახვრეტისა); {ჩა}ტენა; ჩხერა.
- კისერს ქიგმაგუჯუ მუდგაქირენი დო მოშქვიდუანს
- კისერში გამეჩხირა რაღაცაა და მახჩობს.
- კისერს ქიგააგუჯუ ძვალქ დო დახე დააშქვიდუუ
- კისერში გაეჩხირა ძვალი და კინაღამ დაახრჩო.
- გუჯუნს (გოგუჯუ
- გატენა, გაჩხირა
- გუუგუჯუ
- გაუტენია
- გონოგუჯუე(ნ)
- გატენიდა თურმე) გრდმ. ტენის; აცობს.
- იგუჯუნს (გიიგუჯუ
- გაიტენა
- გუუგუჯუ
- გაუტენია) გრდმ. სათავ. ქც. გუჯუნს ზმნისა — იტენის.
- უგუჯუნს (გუუგუჯუ
- გაუტენა,
- გუუგუჯუ
- გაუტენია) გრდმ. სასხვ. ქც. გუჯუნს ზმნისა — უტენის; უცობს.
- იგუჯუუ(ნ) (გიიგუჯუ
- გაიტენა ის
- გოგუჯელ/რე(ნ)
- გატენილა) გრდუვ. ვნებ. გუჯუნს ზმნისა — იტენება.
- აგუჯუუ(ნ) (გააგუჯუ
- გაეტენა
- გოგუჯუუ
- გასტენია) გრდუვ. ვნებ. უგუჯუნს ზმნისა — ეტენება.
- აგუჯე(ნ) (აგუჯუ
- შეძლო გაეტენა,
- ნოგუჯუე(ნ)
- შესძლებია გატენა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უგუჯუნს ზმნისა — შეუძლია გატენოს.
- ოგუჯაფუანს (ოგუჯაფუუ
- გაატენინა
- უგუჯაფუაფუ
- უტენებინებია
- ნოგუჯაფუე(ნ)
- ატენინებდა თურმე) კაუზ. გუჯუნს ზმნისა — ატენინებს; აცობინებს.
- მაგუჯალი
- მიმღ. მოქმ. {გა}მტენი, {და}მცობი.
- ოგუჯალი
- მიმღ.ვნებ.მყ. {გა}სატენი, {და}საცობი.
- გოგუჯილ
- მიმღ.ვნებ.წარს. {გა}ტენილი.
- ნაგუჯა
- მიმღ.ვნებ.წარს. {გა}ნატენი.
- ნაგუჯუერი
- მიმღ.ვნებ.წარს. {გა}ტენის საფასური.
- უგუჯუ, უგუგუჯუ
- მიმღ.უარყ. გაუტენელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..