გა გე გვ გი გლ გმ გო გრ გუ გჷ
გუ გუ გუ̂ გუა გუბ გუგ გუდ გუთ გულ გუმ გუნ გურ გუტ გუუ გუფ გუშ გუძ გუწ გუხ გუჯ

გუჯუა (გუჯუას)

სახელი გუჯუნს ზმნისა

ამოვსება (რითიმე ნახვრეტისა); {ჩა}ტენა; ჩხერა.

 
კისერს ქიგმაგუჯუ მუდგაქირენი დო მოშქვიდუანს
კისერში გამეჩხირა რაღაცაა და მახჩობს.
კისერს ქიგააგუჯუ ძვალქ დო დახე დააშქვიდუუ
კისერში გაეჩხირა ძვალი და კინაღამ დაახრჩო.
გუჯუნს (გოგუჯუ
გატენა, გაჩხირა
გუუგუჯუ
გაუტენია
გონოგუჯუე(ნ)
გატენიდა თურმე) გრდმ. ტენის; აცობს.
იგუჯუნს (გიიგუჯუ
გაიტენა
გუუგუჯუ
გაუტენია) გრდმ. სათავ. ქც. გუჯუნს ზმნისა — იტენის.
უგუჯუნს (გუუგუჯუ
გაუტენა,
გუუგუჯუ
გაუტენია) გრდმ. სასხვ. ქც. გუჯუნს ზმნისა — უტენის; უცობს.
იგუჯუუ(ნ) (გიიგუჯუ
გაიტენა ის
გოგუჯელ/რე(ნ)
გატენილა) გრდუვ. ვნებ. გუჯუნს ზმნისა — იტენება.
აგუჯუუ(ნ) (გააგუჯუ
გაეტენა
გოგუჯუუ
გასტენია) გრდუვ. ვნებ. უგუჯუნს ზმნისა — ეტენება.
აგუჯე(ნ) (აგუჯუ
შეძლო გაეტენა,
ნოგუჯუე(ნ)
შესძლებია გატენა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უგუჯუნს ზმნისა — შეუძლია გატენოს.
ოგუჯაფუანს (ოგუჯაფუუ
გაატენინა
უგუჯაფუაფუ
უტენებინებია
ნოგუჯაფუე(ნ)
ატენინებდა თურმე) კაუზ. გუჯუნს ზმნისა — ატენინებს; აცობინებს.
მაგუჯალი
მიმღ. მოქმ. {გა}მტენი, {და}მცობი.
ოგუჯალი
მიმღ.ვნებ.მყ. {გა}სატენი, {და}საცობი.
გოგუჯილ
მიმღ.ვნებ.წარს. {გა}ტენილი.
ნაგუჯა
მიმღ.ვნებ.წარს. {გა}ნატენი.
ნაგუჯუერი
მიმღ.ვნებ.წარს. {გა}ტენის საფასური.
უგუჯუ, უგუგუჯუ
მიმღ.უარყ. გაუტენელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9