ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ხა ხე ხვ ხთ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხრ ხს ხუ ხშ ხწ ხხ ხჷ
ხე ხე- ხეა ხებ ხეგ ხედ ხეე ხეზ ხეთ ხეი ხეკ ხელ ხემ ხენ ხერ ხეს ხეტ ხეუ ხეფ ხეღ ხეშ ხეჩ ხეც ხეწ ხეჭ ხეხ ხეჯ
Suggest a term Print version

ხეცა (ხეცას)

უხეცეთ, უხეცურო
ხემსი, ლუკმა; მცირე რამ საჭმელი.
 
ირფელს თინა ჭკუმუნსუ დო ხეცა ვარე ჩქიმ ქვარას
ყველაფერს ის ჭამს და ხემსი არაა ჩემს მუცელში.
ხეცას ვაფჩაბდუ
ხემსს არ მაჭმევდა. : ქხს, 1, გვ. 288
See also: დახეცება (დახეცებას), უხეცობა (უხეცობას), უხეცურ-ი (უხეცურს)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9