 |
 | |
კა კაა კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაპ კაჟ კარ კას კატ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
კათა (კათას; მრ. კათეფ-ს/კათემს/კათენს)
ადამიანთა კრებული — ხალხი, კაცები, ადამიანები
- დუდი წჷმოჭკჷრილი კათა
- თავწაჭრილი ხალხი. : კ.სამუშ., ქხპს, გვ. 113
- ათე დო თერიგი კათაქ მორთესია
- ამ და ამ რიგის ხალხი მოვიდაო. ი. ყიფშ., გვ. 106
- ათენა იშაგორილი კათაქ დიიჭარეს
- ეს ამორჩეულმა ხალხმა დაიწერა.
- მუშენ რე, თეჯგურა ჯგირი ოჯახის კათა ჭიჭე დინორენიე?
- რატომაა, რომ ასეთ კარგ ოჯახში კაცები ცოტაა. ი.ყიფშიძის მიხედვით, კათა კავშირშია სიტყვასთან კათუა: პკათანქ ვაგროვებ. ა.ცაგარელი კი თვლის, რომ კათა არქაული ფორმაა სიტყვისა კოჩი კაცი (მრ. რიცხვი მიცემ. და ნათეს. ბრუნვებისა).
See also: დუდ{ი}კათა (დუდ{ი}კათას), ოსურკათა (ოსურკათას), ჯიმაკათა (ჯიმაკათას), ბოშიკათა (ბოშიკათას), გაამა-კათა (გაამა-კათას), ქომოლკათა (ქომოლკათას), ოსურკათა (ოსურკათას)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |