-ერა

1. ტოპონიმების მაწარმოებელი სუფიქსია, აღნიშნავს მცენარეთა კრებულს: წიფ-ერა / ოწიფურე (შდრ. წიფური წიფელი) ადგილი, სადაც ბევრი წიფელი ხარობს. ლუღ-ერა (შდრ. ლუღი ლეღვი) ადგილი, სადაც ბევრი ლეღვი ხარობს. ცხემ-ერა(შდრ. ცხემური რცხილა) ადგილი, სადაც ბევრი რცხილაა (შდრ. პ. ცხად., ტოპონ., გვ. 78).
2. თავსართ ნა — სთან ერთად (ნა- — -- ერა) აწარმოებს წინავითარების სახელებს(ქართულ ნა- — არ'- ის მორფოლოგიური ბადალი) და ძირითადად მარტვილის რაიონის ტოპონიმებში გვხვდება: ნა-ჸუდ-ერა ნასახლი; ნა-ცაცხ-ერა ნაცაცხვარი; ნა-ტებ-ერა სადაც ტევრი იყო, ნა-მუნჩქვ-ერა ნამაჩვარი ნა-თუნთ-ერა ნადათვარი (შდრ. პ. ცხად., ტოპონ., გვ. 60).
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..