ე& ე, ე{ ებ ეგ ედ ეე ევ ეზ ეთ ეი ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეღ ეყ ეშ ეჩ ეც ეძ ეწ ეჭ ეხ ეჯ ეჰ ეჲ ეჸ
ეჸა ეჸვ ეჸო ეჸუ

ეჸუნა (ეჸუნას)

სახელი ეჸუნს ზმნისა

აყოლა

 
ნდიისჷ კუჩხისჷ ეუჸუნუუ დო დუდიშა ქიგიოშიბუ
დევს ფეხიდან აუყოლა და თავამდე დააწნა. : ი. ყიფშ., გვ. 19
გემიჸუნუ ოშმეშეფი დო გინმართ მა ორდალო
ამომიყვანა ულვაშები და მე შემექმნა გასაზრდელი.: კ. სამუშ., ქხპს., გვ. 137
ჯგერ(ი) გური ერჸუნაფუდან ირი ჩე გოთანა
კარგი გული აგყოლოდეთ ყოველ თეთრად გათენებაზე. : კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ.
104
კეჲოჸუნუანს (ეჲოჸუნუუ
ააყოლა
ეუჸუნაფუ
აუყოლებია
ენოჸუნაფუე(ნ)
ააყოლებდა თურმე) გრდმ. ააყოლებს.
ეიჸუნუანს (ეიჸუნუუ
აიყოლა
ეუჸუნუაფუ
აუყოლებია) გრდმ. სათავ. ქც. ეჲოჸუნუანს ზმნისა - - აიყოლებს.
ეუჸუნუანს (ეუჸუნუუ
აუყოლა
ეუჸუნუაფუ
აუყოლებია) გარდმ. სასხვ. ქც. ეჲოჸუნუანს ზმნისა — აუყოლებს.
ეჲაჸუნუუ(ნ) (ეჲაჸუნუ
აჰყვა
ეჸუნაფუ
აჰყოლია
ენოჸუნუე(ნ) // ენოჸუნაფუე(ნ)
აჰყვებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. აჰყვება.
ეიჸუნე(ნ), ეიჸუნინე(ნ) (ეიჸუნინუ
შესაძლებელი გახდა აყოლა,) გრდუვ. შესაძლ ვნებ. ეჲოჸუნუანს ზმნისა - შეიძლება აყოლა.
ეჲაჸუნე(ნ), ეჲაჸუნინე(ნ) (ეჲაჸუნინუ
შეძლო აჰყოლოდა
ენოჸუნუე(ნ)
შესძლებია აყოლა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ეუჸუნუანს ზმნისა — შეუძლია აჰყვეს,
აიყოლოს.
ეჲოჸუნაფუანს (ეჲოჸუნაფუუ
ააყოლინა
ეუჸუნაფუაფუ
აუყოლინებია
ენოჸუნაფუაფუე(ნ)
ააყოლ{ებ}ინებდა თურმე) კაუზ. ეჲოჸუნუანს ზმნისა — ააყოლებინებს ემაჸუნალი მიმღ. მოქმ. ამყოლი.
ეჲოჸუნალი
მიმღ. ვნებ. მყ. ასაყოლი.
ეჸუნელი
მიმღ. ვნებ. წარს. აყოლილი.
ენაჸუნა
მიმღ. ვნებ. წარს. ანაყოლი.
ენაჸუნუერი
მიმღ. ვნებ. წარს.აყოლის საფასური.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9