 |
 | |
ვაი, ვაჲ!
interj.
ვაი.
- ვაი ჩქიმიშენი დო ვაი სქანიშენი!
- ვაი მე და ვაი შენ!
- ვაია, სი კოჩია, ენა ჩქიმი ხეში მიოქოსაფალიენია
- ვაიო, შე კაცო, ეს ჩემი ხელის შესახოციაო. : მ. ხუბ., გვ. 66
- მუჭო გილაღიანცჷნი, დუდ გოუნწკჷრ ვაიაქ!
- როგორაა რომ დაჩხავის, თავი გაუპო `ვაიმ'.: მასალ., გვ. 97
- ვაჲ, ღორონთი, მუ შეგცოდი?
- ვაი, ღმერთო, რა შეგცოდე?: ქხს, 1, გვ. 138
- ქვაი, თიში მარდი!
- ნეტავ იმას; ნეტავ იმისი მადლი!
- ვაი, თიში მარდი! მისით ჩქიმი ქომონჯიშა ვაშქურუნიე
- ნეტავ იმას, ვისაც ჩემი ქმრის არ ეშინიაო.
See also: ვაჲ
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |