სახელი ზაბაკანს ზმნისატკეპნა
.
- დიხას ზაბაკანს
- მიწას ტკეპნის.
- ართ დიხას გიიზაბაკუ
- ერთ ადგილს ტკეპნის (არ იძვრის).
- ზაბაკანს (დოზაბაკუუ
- დატკეპნა
- დოუზაბაკუუ
- დაუტკეპნია
- დონოზაბაკუე(ნ)
- დატკეპნიდა თურმე) გრდმ. ტკეპნის.
- იზაბაკანს (დიიზაბაკუ
- დაიტკეპნა
- დუუზაბაკუუ
- დაუტკეპნია) გრდმ. სათავ. ქც. ზაბაკანს ზმნისა - იტკეპნის.
- უზაბაკანს
- (დუუზაბაკუ
- დაუტკეპნა
- დუუზაბაკუუ
- დაუტკეპნია) გრდმ. სასხვ. ქც. ზაბაკანს ზმნისა -უტკეპნის.
- იზაბაკუ{უ}(ნ) (დიიზაბაკუ
- დაიტკეპნა
- დოზაბაკე{ლე}(ნ)
- დატკეპნილა) გრდუვ. ვნებ. ზაბაკანს ზმნისა — იტკეპნება.
- იზაბაკე(ნ), იზაბაკენე(ნ)
- (იზაბაკენუ შესაძლებელი გახდა დატკეპნა, გრდუვ.შესაძლ. ვნებ. ზაბაკანს ზმნისა — შეიძლება ტკეპნოს.
- აზაბაკე(ნ), აზაბაკენე(ნ) (აზაბაკენუ
- შეძლო {და}ეტკეპნა,
- ნოზაბაკუე(ნ)
- შესძლებია {და}ეტკეპნა)გრდუვ.შესაძლ. ვნებ. უზაბაკანს ზმნისა — შეუძლია დატკეპნოს;შეუძლია ადგილიდან დაძრას.
- ოზაბაკაფუანს (ოზაბაკაფუუ
- ატკეპნინა
- უზაბაკაფუაფუ
- უტკეპნინებია
- ნოზაბაკაფუ{აფუ}ე(ნ)
- ატკეპნინებდა თურმე) კაუზ. ზაბაკანს ზმნისა — ატკეპნინებს; ადგილიდან აძვრევინებს.
- მაზაბაკალი
- მიმღ. მოქმ. {და}მტკეპნელი, დამტკეპნი.
- ოზაბაკალი
- მიმღ.ვნებ.მყ. {და}სატკეპნი.
- ზაბაკელი
- მიმღ.ვნებ.წარს. {და}ტკეპნილი.
- ნაზაბაკა
- მიმღ.ვნებ.წარს. {და}ნატკეპნი.
- ნაზაბაკუერი
- მიმღ.ვნებ.წარს. {და}ტკეპნის საფასური.
- უზაბაკუ
- მიმღ.უარყ. {და}უტკეპნელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.