ზარება (ზარებას)

1. სახელი ოზარუ(ნ) ზმნისა

   ზარება; ზარმაცობა

   .
    

   ოზარ გალე გიმულა, ჩხურუ აფუ

   ეზარება გარეთ გასვლა, სცივა.

   წიწილას დღასჷ ვაბრდჷნქ, დებზარუა ხაფორთის

   წიწილას არასოდეს არ გავზრდი, დავიზარებ ხლაფორთს.: ქხს, 1, გვ. 210

   იზარებუქჷ, სი ვარა ეს გოსოფუნქჷ

   ზარმაცობ შენ, თორემ ამას გაგლეჯ.: ი. ყიფშ., 1, გვ. 20

   იზარებუ(ნ) (დიიზარუუ

   დაიზარა

   დოუზარებუ

   დაუზარებია

   დონოზარებუე(ნ)

   დაიზარებდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. ზარმაცობს.

   ოზარუ(ნ) (მხოლოდ აწმყოს წრისა და 4 სერიის მწკრივებში) გრდუვ. ვნებ. ეზარება.

2. გაცილება..
   See also: გინოზარება (გინოზარებას)
3. შეგებება
    

   წყარიში რაჩხალი აზარუდუ ჟიმოლეშე მუკნასოფა

   წყლის ჩხრიალი ეგებებოდა, ზემოდან მონახეთქი.: ქხს, 1, გვ. 315

   აზარუუ(ნ) (აზარუ

   {შემო}ეგება

   ზარებუ{უ

   შემოჰგებებია

   ნოზარებუე(ნ)

   ეგებებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. ეგებება.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..