-თ

1. ბოლოსართი ვითარებითი ბრუნვის ნიშანია ხმოვანზე დაბოლოებულ ფუძეებთან: მაყარე-თ მაყრად, კოტო-თ ქოთნად, კატუ-თ კატად, ჯიმა-თ ძმად, და-თ დად .
2.  

   -თ //-თ (ი)

   მოქმედებითი ბრუნვის ნიშანია ხმოვანზე დაბოლოებულ ფუძეებთან: მაყარე-თ(ი) მაყრით; ბირცხა-თ(ი)

   ფრჩხილით; კოტო-თ(ი) ქოთნით; კატუ-თ(ი) კატით.

3. სუბიექტის მრავლობითი რიცხვის ნიშანია პირველსა და მეორე პირებში (ქართული -თ' ს შესაბამისი): ვ-ორე-თ ვართ, ორე-თ ხართ; ფთასუნ-თ ვთესავთ, თასუნ-თ სთესავთ; პჭკუმუნ-თ ვჭამთ, ჭკუმუნ-თ სჭამთ; ვინგარ-თ ვტირით, ინგარ-თ სტირით.
4. ნაწილაკი (შეესაბამება ქართულ -ც, -ცა'ს): 1. დაერთვის კითხვით სიტყვას და აქცევს მიმართებითად: მინ? ვინ? — მი- თ ვინც; მუ? რა? — მუ-თ რაც; ნამუ? რომელი? — ნამუ-თ რომელიც; მუჭო? როგორ? — მუჭო-თ როგორც; მუჟამს//მუჟამც? როდის, რა-ჟამს? — მუჟამსით(ი) // მუჟამცჷთ(ი) როდესაც, რა-ჟამსაც... 2. გაძლიერებითი: სითი იხარი ე ცხოვრებას დო მათი გამახარია: ქხს, 1, გვ. 73 — შენც იხარე ამ ცხოვრებაში და მეც გამახარეო.
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..