 |
 | |
კა კაა კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაპ კაჟ კარ კას კატ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
კანკალ-ი (კანკალ/რს), კანკალუა (კანკალუას)
სახელი კანკალანს ზმნისა
კანკალი, ცახცახი, ძაგძაგი, შიშით თრთოლა (საბა). გადატ. კრიალი; ციმციმი.
- ჩხურუქ გემიჸონუ დო ქიდმოჭყაფუუ კანკალი
- სიცივემ ამიყვანა და დამაწყებინა კანკალი.
- მოკანკალაფუანს დო ვამიჩქუ მუშენი
- მაკანკალებს და არ ვიცი რატომ.
- ათაქ, ხოლოს, ართი წყარი მეკანკალანს
- აქ, ახლოს, ერთი წყალი მიკანკალებს. მ. ხუბ., გვ. 11
- კანკალანს (იყენ. კანკალუუ
- იკანკალა
- უკანკალუუ
- უკანკალებია
- ნოკანკალუე(ნ)
- კანკალებდა თურმე) გრდუვ. საშ.-მოქმ. კანკალებს; გრდმ. აკრიალებს, ასუფთავებს.
- უკანკალანს (უკანკალუუ
- უკანკალა
- უკანკალუუ
- უკანკალებია) გრდუვ. ვნებ. სასხვ. ქც. კანკალანს ზმნისა — უკანკალებს, კანკალი გააქვს მისას;
- უკრიალებს, უსუფთავებს.
- მაკანკალარი, მაკანკალებერი
- მიმღ. მოქმ. {ა}მკანკალებელი; {გა}მკრიალებელი.
- ოკანკალარი, ოკანკალებერი
- მიმღ. ვნებ. მყ. საკანკალებელი; {გა}საკრიალებელი.
- აკანკალებური
- მიმღ. ვნებ. წარს. აკანკალებული.
- ნაკანკალა
- მიმღ. ვნებ. წარს. ანაკანკალები.
- ნაკანკალებუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. აკანკალების საფასური.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |