სახელი კელანს, კელუნს ზმნათაკალოობა; ლეწვა
.
- ქობალიში კელუა
- პურის ლეწვა.
- ხოჯეფი ქენთელანდეს კელუაში (//კეჲუაში) დროს
- ხარები ჩქარა სუნთქავდნენ (ქშინავდნენ) ლეწვის დროს.
- ხოჯემს ქუსქუანდეს ჩარტის, ქიდაანწყუნდეს ჭვეს (ქობალს) კირუა-კირუათ დო კელუნდეს
- ხარებს შეუბამდნენ ჩელტს, დააწყობდნენ ჭვავს (პურს) შეკვრა-შეკვრად და ლეწავდნენ.
- ჭვე დობკელუათ
- ჭვავი გავლეწოთ.
- კელანს (დოკელუუ
- გალეწა
- დუუკელუუ
- გაულეწავს
- დონოკელუე(ნ)
- გალეწავდა თურმე) გრდმ. ლეწავს.
- უკელანს (დუუკელუუ
- გაულეწა
- დუუკელუუ
- გაულეწავს) გრდმ. სასხ. ქც. კელანს ზმნისა — ულეწავს.
- იკელუუ(ნ) (დიიკელუ
- გაილეწა
- დოკელერე(ნ)
- გალეწილა) გრდუვ. ვნებ. კელანს ზმნისა - ილეწება.
- იკელენე(ნ) (იკელენუ
- შესაძლებელი გახდა ლეწვა გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. კელანს ზმნისა - შეიძლება გაილეწოს.
- აკელენე(ნ) (აკელენუ
- შეძლო გაელეწა
- ნოკელუე(ნ)
- შესძლებია გალეწვა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უკელანს ზმნისა - შეუძლია გალეწოს.
- ოკელაფუანს (ოკელაფუუ
- ალეწვინა
- უკელაფუაფუ
- ულეწვინებია
- ნოკელაფუე(ნ)
- ალეწვინებდა თურმე) კაუზ. კელანს ზმნისა - ალეწვინებს.
- მაკელარი, მაკელუუ
- მიმღ. მოქმ. {გა}მლეწავი.
- ოკელარი
- მიმღ. ვნებ. მყ. {გა}სალეწი.
- კელერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ლეწილი.
- ნაკელა
- მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ნალეწი.
- ნაკელუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ლეწვის საფასური.
- უკელუ
- მიმღ. უარყ. {გა}ულეწავი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..