კა კგ კე კვ კი კლ კო კრ კუ კჷ
კებ კეთ კეკ კელ კემ კენ კერ კეტ კეფ კეღ კეშ კეც კეჭ კეხ კეჲ

კელუა (კელუას), კეჲუა (კეჲუას)

სახელი კელანს, კელუნს ზმნათა

კალოობა; ლეწვა

.
 
ქობალიში კელუა
პურის ლეწვა.
ხოჯეფი ქენთელანდეს კელუაში (//კეჲუაში) დროს
ხარები ჩქარა სუნთქავდნენ (ქშინავდნენ) ლეწვის დროს.
ხოჯემს ქუსქუანდეს ჩარტის, ქიდაანწყუნდეს ჭვეს (ქობალს) კირუა-კირუათ დო კელუნდეს
ხარებს შეუბამდნენ ჩელტს, დააწყობდნენ ჭვავს (პურს) შეკვრა-შეკვრად და ლეწავდნენ.
ჭვე დობკელუათ
ჭვავი გავლეწოთ.
კელანს (დოკელუუ
გალეწა
დუუკელუუ
გაულეწავს
დონოკელუე(ნ)
გალეწავდა თურმე) გრდმ. ლეწავს.
უკელანს (დუუკელუუ
გაულეწა
დუუკელუუ
გაულეწავს) გრდმ. სასხ. ქც. კელანს ზმნისა — ულეწავს.
იკელუუ(ნ) (დიიკელუ
გაილეწა
დოკელერე(ნ)
გალეწილა) გრდუვ. ვნებ. კელანს ზმნისა - ილეწება.
იკელენე(ნ) (იკელენუ
შესაძლებელი გახდა ლეწვა გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. კელანს ზმნისა - შეიძლება გაილეწოს.
აკელენე(ნ) (აკელენუ
შეძლო გაელეწა
ნოკელუე(ნ)
შესძლებია გალეწვა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უკელანს ზმნისა - შეუძლია გალეწოს.
ოკელაფუანს (ოკელაფუუ
ალეწვინა
უკელაფუაფუ
ულეწვინებია
ნოკელაფუე(ნ)
ალეწვინებდა თურმე) კაუზ. კელანს ზმნისა - ალეწვინებს.
მაკელარი, მაკელუუ
მიმღ. მოქმ. {გა}მლეწავი.
ოკელარი
მიმღ. ვნებ. მყ. {გა}სალეწი.
კელერი
მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ლეწილი.
ნაკელა
მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ნალეწი.
ნაკელუერი
მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ლეწვის საფასური.
უკელუ
მიმღ. უარყ. {გა}ულეწავი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9