ხევს. ჴელით მკლე; ლაზ. 1. კულე, მკულე მოკლე (ნ. მარი). მოკლე (-კულე ცალკე არ გვხვდება):
- ხე-კულე
- ხელ-მოკლე, ხელმოჭრილი.
- ხეკულე რე გაჭირებული, მარძგვანი ხე ჩხუპის მიოდინუუ
- ხელმოჭრილი (ხელმოკლე) არის გაჭირვებული, მარჯვენა ხელი ომში დაკარგა.
- ხეკულე კოს მეერიჲო?
- უხელო (ხელმოკლე) კაცს მოერიეო? იხ. კუნტა, კუტა.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..