კა კგ კე კვ კი კლ კო კრ კუ კჷ
კუ კუ/ კუ̂ კუა კუბ კუდ კუზ კუთ კუკ კულ კუმ კუნ კუპ კურ კუს კუტ კუშ კუჩ კუჭ კუხ

-კულე

ხევს. ჴელით მკლე; ლაზ. 1. კულე, მკულე მოკლე (ნ. მარი).
მოკლე (-კულე ცალკე არ გვხვდება):
 
ხე-კულე
ხელ-მოკლე, ხელმოჭრილი.
ხეკულე რე გაჭირებული, მარძგვანი ხე ჩხუპის მიოდინუუ
ხელმოჭრილი (ხელმოკლე) არის გაჭირვებული, მარჯვენა ხელი ომში დაკარგა.
ხეკულე კოს მეერიჲო?
უხელო (ხელმოკლე) კაცს მოერიეო? იხ. კუნტა, კუტა.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9